ಮಳೆಗಾಲ- ಚಳಿಗಾಲ- ಬೇಸಿಗೆ ಕಾಲ ಈ ಮೂರು ಋತುಮಾನಗಳು ಕೃಷಿಗೆ, ಹಾಗೆಯೇ ಎಲ್ಲಾ ಜೀವ ಜಂತುಗಳಿಗೂ ಅತ್ಯಗತ್ಯ. ಒಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಆದ ತೊಂದರೆ ಮತ್ತೊಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಸರಿಯಾಗಲಿ ಇದು ಪ್ರಕೃತಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಎನ್ನಬಹುದು.ನಮ್ಮ ಜೀವಾನಾಧಾರ ವೃತ್ತಿಯಾದ ಕೃಷಿಗೆ ಮೂರು ಋತುಮಾನಗಳೂ ಅತೀ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯ. ಒಂದರಲ್ಲಿ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಾದರೂ ಫಸಲು ವ್ಯತ್ಯಯವಾಗುತ್ತದೆ. ವಿಷೇಶವಾಗಿ ಚಳಿಗಾಲದ ಎಂಬುದು ನಮ್ಮ ಬೆಳೆಗಳಿಗೆ ವಿರಾಮದ (Rest) ಕಾಲ ಎಂದೇ ಹೇಳಬಹುದು. ವಿರಾಮ ಸಿಕ್ಕಿದಷ್ಟೂ ಅದು ಮತ್ತೆ ಚೈತನ್ಯಕ್ಕೆ ಒಳಪಡುತ್ತದೆ.
ನಮ್ಮ ಕೃಷಿ ಚಕ್ರವು ಋತುಮಾನಗಳ ಮೇಲೆ ಅವಲಂಬಿತವಾಗಿದೆ. ಪ್ರತಿ ಋತುವಿಗೂ ಅದರದ್ದೇ ಆದ ಮಹತ್ವವಿದೆ. ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಕರಾವಳಿ ಮತ್ತು ಮಲೆನಾಡು ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ, ಮಳೆಗಾಲವು ಐದು–ಆರು ತಿಂಗಳ ಕಾಲ ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ. ಈ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ನೀರು ತುಂಬಿಕೊಂಡು, ಗಾಳಿಯ ಸಂಚಾರ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಇಂತಹ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಮಣ್ಣು ಆಮ್ಲೀಯವಾಗುತ್ತದೆ, ಉಪಕಾರಿ ಜೀವಾಣುಗಳು ನಿಷ್ಕ್ರಿಯವಾಗುತ್ತವೆ, ಹಾನಿಕಾರಕ ಜೀವಿಗಳು ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತವೆ.
ಮಳೆಗಾಲದ ಅಂತ್ಯದ ನಂತರ ಬರುವ ಚಳಿಗಾಲವು ಪ್ರಕೃತಿಯ ಶಕ್ತಿ ತುಂಬುವ ಹಂತವಾಗಿದೆ. ಈ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಯನ ಬೆಳಕು, ತಣ್ಣನೆಯ ವಾತಾವರಣ ಮತ್ತು ಬಿಸಿಯ ಮಣ್ಣಿನ ಸಹಾಯದಿಂದ ಬೆಳೆಗಳು ಪುನಶ್ಚೇತನಗೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಹೂ ಬಿಡುವ ಮತ್ತು ಫಲಧಾರಣೆಗಾಗಿ ಅಗತ್ಯವಾದ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಬದಲಾವಣೆಗಳು ಈ ಋತುವಿನಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತವೆ.
ಮಣ್ಣಿನ ಪುನಶ್ಚೇತನ – ಗಾಳಿಯುಳ್ಳ ಜೀವಂತ ಮಣ್ಣು
ಮಳೆಗಾಲದ ವೇಳೆ ಮಣ್ಣು ತುಂಬಾ ತೇವದಿಂದ ಕೂಡಿರುತ್ತದೆ. ಆಮ್ಲಜನಕದ ಕೊರತೆಯಿಂದ “ಉಸಿರಾಡುವ” ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಚಳಿಗಾಲ ಆರಂಭವಾದಾಗ ಮಣ್ಣು ನಿಧಾನವಾಗಿ ಒಣಗುತ್ತದೆ, ಗಾಳಿಯು ಒಳಹೊಕ್ಕು ಜೀವಾಣುಗಳ ಚಟುವಟಿಕೆ ಪುನಃ ಆರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ.
ಮಣ್ಣಿಗೆ ನೇರ ಸೂರ್ಯನ ಬೆಳಕು ತಗುಲಿದಾಗ ಅದರ ತಾಪಮಾನ ಏರಿ ಉಪಕಾರಿ ಬ್ಯಾಕ್ಟೀರಿಯಾಗಳು ಸಕ್ರಿಯವಾಗುತ್ತವೆ. ಇವು ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ಉಳಿದಿರುವ ಸಾವಯವ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಕರಗಿಸಿ ಬೆಳೆಗಳಿಗೆ ಪೋಷಕಾಂಶಗಳಾಗಿ ನೀಡುತ್ತವೆ. ಹೀಗಾಗಿ ಚಳಿಗಾಲದಲ್ಲಿ ಮಣ್ಣು “ಜೀವಂತವಾಗುತ್ತದೆ” – ಇದೇ ಮುಂದಿನ ಹೂವು ಮತ್ತು ಫಲಧಾರಣೆಗೆ ಆಧಾರ.
ಬೇರು ಚಟುವಟಿಕೆ ಹೆಚ್ಚಾಗುವುದು
ತೋಟಗಾರಿಕಾ ಬೆಳೆಗಳು — ಅಡಿಕೆ, ತೆಂಗು, ಕಾಫಿ, ಮೆಣಸು, ಬಾಳೆ — ಇವುಗಳೆಲ್ಲವೂ ಗಟ್ಟಿಯಾದ ಬೇರು ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಮೇಲೆ ಅವಲಂಬಿತವಾಗಿವೆ. ಮಳೆಗಾಲದ ವೇಳೆ ಬೇರುಗಳು ನೀರಿನಿಂದ ಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡು ನಿಷ್ಕ್ರಿಯವಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಚಳಿಗಾಲದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಮಣ್ಣು ಬಿಸಿಯಾಗುತ್ತಾ ಗಾಳಿಯಾಡುತ್ತಾ ಬಂದಂತೆ ಬೇರುಗಳು ಹೊಸ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತವೆ.
ಈ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನೀಡುವ ಸಾವಯವ ಗೊಬ್ಬರಗಳು, ಸುಣ್ಣ ಅಥವಾ ರಸಗೊಬ್ಬರಗಳು ಬೇರುಗಳಿಂದ ಉತ್ತಮವಾಗಿ ಬಳಸಲ್ಪಡುತ್ತವೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಚಳಿಗಾಲವು ಪೋಷಕಾಂಶ ಶೋಷಣೆಯ ಆಧಾರ ಹಂತವಾಗುತ್ತದೆ.
ಉಪಕಾರಿ ಜೀವಾಣುಗಳ ಪುನಶ್ಚೇತನ
ಮಣ್ಣಿನ ಆರೋಗ್ಯ ಜೀವಾಣುಗಳ ಮೇಲೆ ಅವಲಂಬಿತವಾಗಿದೆ. ಮಳೆಗಾಲದ ವೇಳೆ ಅಜೋಟೋಬ್ಯಾಕ್ಟರ್, ಟ್ರೈಕೋಡರ್ಮಾ, ಫಾಸ್ಫೋಬ್ಯಾಕ್ಟೀರಿಯಾ ಮುಂತಾದ ಜೀವಾಣುಗಳು ನಿಷ್ಕ್ರಿಯವಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಪ್ರಕೄತಿಯಲ್ಲಿ ಋತುಮಾನ ಬದಲಾಗುವುದು ಅವುಗಳನ್ನು ಮತ್ತೆ ಕ್ರಿಯಾತ್ಮಕವಾಗಿಸಲು. ಚಳಿಗಾಲದಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಯನ ಹಿತಮಿತವಾದ ಬೆಳಕು ಮತ್ತು ಮಣ್ಣಿನ ಬಿಸಿತನದಿಂದ ಇವು ಮತ್ತೆ ಸಕ್ರಿಯವಾಗುತ್ತವೆ.
ಇವು ನೈಟ್ರೋಜನ್ ಸ್ಥಿರಪಡಿಸುವುದು, ಸಾವಯವ ಪದಾರ್ಥ ಕರಗಿಸುವುದು ಹಾಗೂ ಹಾನಿಕಾರಕ ಶಿಲೀಂಧ್ರಗಳನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ಸಹಾಯಮಾಡುತ್ತವೆ. ಇಂತಹ ಜೀವಾಣು ಚಟುವಟಿಕೆ ಚಳಿಗಾಲದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಾದರೆ, ಮುಂದಿನ ಹಂಗಾಮಿನಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಗಳು ಆರೋಗ್ಯವಾಗಿರುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ರೋಗ ಪ್ರತಿರೋಧ ಶಕ್ತಿಯು ವೃದ್ಧಿಯಾಗುತ್ತದೆ.
ಹೂ ಬಿಡುವ ಮತ್ತು ಕೊಂಬೆ ಮೂಡುವ ಹಂತ
ಚಳಿಗಾಲವು ಹೆಚ್ಚಿನ ತೋಟಗಾರಿಕಾ ಬೆಳೆಗಳಲ್ಲಿ ಹೂ ಬಿಡುವ ಮುನ್ನದ ತಯಾರಿ ಹಂತವಾಗಿದೆ.
- ಅಡಿಕೆ ಮತ್ತು ತೆಂಗಿನಲ್ಲಿ ಚಿಗುರು ಮತ್ತು ಕಾಯಿ ಕೊಂಬೆಗಳು ಈ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ರೂಪಗೊಳ್ಳುತ್ತವೆ.
- ಮೆಣಸಿನಲ್ಲಿ ಹೂದಳದ ಕುರುಹುಗಳು ಈ ಕಾಲದಲ್ಲೇ ತಯಾರಾಗುತ್ತವೆ.
- ಕಾಫಿಯಲ್ಲಿ ಹೂ ಕಿಣ್ವಗಳು ಚಳಿಗಾಲದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಮೊದಲ ಮಳೆ ಬಿದ್ದಾಗ ಬಿಳುಪು ಹೂಗಳಾಗಿ ಅರಳುತ್ತವೆ.
ಅಂದರೆ ಚಳಿಗಾಲದ ತಂಪಾದ ವಾತಾವರಣ, ಬೆಳಕು ಮತ್ತು ಮಿತ ತೇವಾಂಶವು ಬೆಳೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಳಾಂಗಿಕ ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಿ ಹೂ ಬಿಡುವಿಕೆಗೆ ನೆರವಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಮಣ್ಣು ಗಾಳಿಯಿಲ್ಲದೇ ಅಥವಾ ನಿರಂತರ ತೇವದಲ್ಲಿದ್ದರೆ ಹೂ ಬಿಡುವಿಕೆ ವಿಳಂಬವಾಗುತ್ತದೆ.
ಕೀಟ ಮತ್ತು ರೋಗ ನಿಯಂತ್ರಣಕ್ಕೆ ಸಹಾಯಕ
ಚಳಿಗಾಲದಲ್ಲಿ ತೇವಾಂಶ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿರುವುದರಿಂದ ಶಿಲೀಂಧ್ರ ಮತ್ತು ಕೀಟಗಳ ವೃದ್ಧಿ ಸಹಜವಾಗಿಯೇ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಮಳೆಗಾಲದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದ್ದ ಹಲವು ಕೀಟಗಳು ಈ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನಿಷ್ಕ್ರಿಯವಾಗುತ್ತವೆ ಅಥವಾ ಸಾಯುತ್ತವೆ.
ಆದರೆ ತೋಟದಲ್ಲಿ ಕಳೆಗಳು ಅಥವಾ ಕಸದ ಅವಶೇಷ ಉಳಿದರೆ ಅವು ಕೀಟಗಳಿಗೆ ಆಶ್ರಯವಾಗಬಹುದು. ಆದ್ದರಿಂದ ಚಳಿಗಾಲದ ಆರಂಭದಲ್ಲೇ ಕಳೆ ತೆಗೆಯುವುದು, ಕೊಂಬೆ ಕತ್ತರಿಸುವುದು ಮತ್ತು ತೋಟ ಸ್ವಚ್ಛತೆ ಕಾಪಾಡುವುದು ಮುಂದಿನ ರೋಗ–ಕೀಟ ನಿಯಂತ್ರಣಕ್ಕೆ ಬಹುಮುಖ್ಯ.
ತೋಟ ನಿರ್ವಹಣೆಗೆ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಸಮಯ
ಚಳಿಗಾಲವು ವಿವಿಧ ತೋಟ ನಿರ್ವಹಣಾ ಕಾರ್ಯಗಳಿಗೆ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಕಾಲ.
- ಕಳೆ ತೆಗೆಯುವುದು ಮತ್ತು ಹಗುರವಾದ ಅಗೆತ – ಮಣ್ಣಿನ ಗಾಳಿಸಂಚಾರ ಹೆಚ್ಚಿಸಲು. ವಿಪರೀತವಾಗಿ ಬೆಳೆದ ಕಳೆ ತೆಗೆದರೆ ಮಣ್ಣಿಗೆ ಸೂರ್ಯನ ಬೆಳಕು ಬಿದ್ದು ಮಣ್ಣು ಒಣಗಿ ಹೊಸ ಚೈತನ್ಯವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತದೆ.
- ಸಾವಯವ ಗೊಬ್ಬರ, ಸುಣ್ಣ, ಮತ್ತು ರಸಗೊಬ್ಬರಗಳ ಬಳಕೆ – ಮಣ್ಣಿನ ಪುನಶ್ಚೇತನಕ್ಕಾಗಿ ವಿಪರೀತ ಚಳಿ ಬೀಳುವ ಮುಂಚೆ ಪೋಷಕಾಂಶಗಳನ್ನು ಕೊಟ್ಟರೆ, ಮಣ್ಣಿನ ಮಿತ ತೇವಾಂಶ ಮತ್ತು ತಂಪು ವಾತಾವರಣ ಅದನ್ನು ಸಸ್ಯಗಳು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಹಾಯಕವಾಗುತ್ತದೆ..
- ಬಸಿಗಾಲುವೆ ದುರಸ್ತಿ – ಈ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಬಸಿಗಾಲುವೆ ಸ್ವಚ್ಚ ಮಾಡಿದರೆ ಮಾಳೆಗಾಲದಲ್ಲಿ ತಂಗಿದ ಫಲವತ್ತಾದ ಮೆಕ್ಕಲು ಮಣ್ಣು ಮರಳಿ ಹೊಲಕ್ಕೆ ಬಲಸಿದಂತಾಗುತ್ತದೆ.
- ಪ್ರೂನಿಂಗ್ ಇತ್ಯಾದಿ ಕೆಲಸಗಳು: ಚಳಿಗಾಲ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅನವಶ್ಯಕ ಗೆಲ್ಲು ಮತ್ತು ಚಿಗುರುಗಳನ್ನು ತೆಗೆದು ಸಸ್ಯಗಳಿಗೆ ಗಾಳಿಯಾಡಲು ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿದಂತಾಗುತ್ತದೆ. ಹೀಗೆ ಮಾಡಿದರೆ ಹೂ ಬಿಡುವಿಕೆಗೆ ಆನುಕೂಲವಾಗುತ್ತದೆ.
ಈ ಕೆಲಸಗಳು ಚಳಿಗಾಲದಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದರೆ ಮಣ್ಣು ಮತ್ತು ಸಸ್ಯ ಎರಡೂ ಆರೋಗ್ಯಕರವಾಗುತ್ತವೆ.
ಕಳೆಗಳು ಒಣಗಬೇಕು- ಭೂಮಿಫಲಪ್ರದವಾಗಬೇಕು:
ಕಳೆಗಳು ಮಳೆಗಾಲದಲ್ಲಿ ಹುಲುಸಾಗಿ ಬೆಳೆದು , ಚಳಿಗಾಲ ಬಂದಾಕ್ಷಣ ಹೂ ಬಿಟ್ಟು ಒಣಗುತ್ತದೆ. ಬೀಜ ಪ್ರಸಾರ ಮಾಡುತ್ತವೆ.ಈ ಬೀಜಗಳು ಮುಂದಿನ ಮಳೆಗಾಲದ ತನಕವೂ ಉಳಿಯುತ್ತದೆ. ಕೆಲವು ಇರುವೆ ಗೆದ್ದಲು ಹುಳು ಹುಪ್ಪಟೆಗಳಿಗೆ ಆಹಾರವಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಕಳೆಗಳು ಒಣಗಿದಾಗ ಅದರ ಬೇರುಗಳೂ ಒಣಗುತ್ತದೆ.ಆ ಬೇರುಗಳು ಎಷ್ಟು ಆಳಕ್ಕೆ ಇಳಿದಿವೆಯೋ ಆಷ್ಟೂ ಮಣ್ಣು ರಂದ್ರಗಳಿಂದ ಕೂಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.ಒಣಗಿದ ಬೇರುಗಳು ಸಾವಯವ ವಸ್ತುಗಳು ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಣು ಜೀವಿಗಳಿಗೆ ಆಹಾರವಾಗಿ ಅವುಗಳ ಸಂಖ್ಯಾಭಿವೃದ್ದಿಯಾಗುತ್ತದೆ. ಮಣ್ಣು ಸಡಿಲವಾಗುತ್ತದೆ. ಗಾಳಿಯಾಡುವಿಕೆ ಹೆಚ್ಚುತ್ತದೆ.
ಚಳಿಗಾಲವು ತೋಟಗಾರಿಕಾ ಬೆಳೆಗಳ ಜೀವನಚಕ್ರದಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ಮುಖ್ಯವಾದ ಹಂತವಾಗಿದೆ. ಮಳೆಗಾಲದ ನಂತರ ಮಣ್ಣಿನ ಪುನಶ್ಚೇತನ, ಬೇರುಗಳ ಚಟುವಟಿಕೆ, ಜೀವಾಣುಗಳ ಸಕ್ರಿಯತೆ ಹಾಗೂ ಹೂ ಬಿಡುವ ತಯಾರಿ—ಎಲ್ಲವೂ ಈ ಋತುಮಾನದಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತದೆ.
ಈ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕ್ರಮವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಂಡು ರೈತರು ತಮ್ಮ ತೋಟಗಳನ್ನು ಶುದ್ಧವಾಗಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು, ಸೂರ್ಯನ ಬೆಳಕು ತಲುಪುವಂತೆ ನೋಡಿಕೊಂಡು, ಪೋಷಕಾಂಶ ನಿರ್ವಹಣೆಯನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ಮಾಡಿದರೆ, ಬೆಳೆಗಳು ಆರೋಗ್ಯವಾಗಿರುತ್ತವೆ, ರೋಗ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಫಲಧಾರಣೆ ಉತ್ತಮವಾಗುತ್ತದೆ.
ಹೀಗಾಗಿ, ಚಳಿಗಾಲ ಕೃಷಿಗೆ ವಿಶ್ರಾಂತಿಯ ಕಾಲವಲ್ಲ — ಅದು ಪ್ರಕೃತಿಯ ಪುನರುಜ್ಜೀವನದ ಸಮಯ, ಮುಂದಿನ ಬೆಳೆಯ ಯಶಸ್ಸಿನ ಬುನಾದಿ!
